Antalya, örtü altı tarımda sahip olduğu yüzde 39,8'lik payla ülke genelinde ilk sırada yer alıyor. Kentteki seraların yüzde 85'i geleneksel, yani plastik seralardan oluşuyor. Seralarda domates ve hıyar başta olmak üzere her türlü sebze üretiliyor, Gazipaşa bölgesinde ise örtü altında muz yetiştiriciliği öne çıkıyor Türkiye yaş meyve, sebze üretimi ve ihracatında önemli yere sahip Antalya, örtü altı yetiştiriciliğinde de ülke genelinde yüzde 39,8'lik payla ilk sırada yer alıyor. İl Gıda, Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü verilerine göre, Antalya'da 3 milyon 667 bin dekar tarım arazisinin 239 bin dekarında örtü altı tarım yapılıyor.

Türkiye'de 617 bin dekar örtü altı tarım alanı bulunuyor, buna göre örtü altı arazinin yüzde 39,8'i Antalya'da bulunuyor. Kentte, örtü altı tarımda Aksu, Kepez, Kumluca, Serik, Manavgat, Alanya ve Gazipaşa ilçeleri öne çıkarken, Korkuteli ve Elmalı'da ise yayla seraları yer alıyor. Kentte örtü altı tarımda özellikle son 10 yılda ciddi artış sağlandı. 2002 yılında yaklaşık 150 bin dekar alanda örtü altı tarım yapılırken, bu miktar bugün 239 bin dekara ulaştı. Gıda, Tarım ve Hayvancılık İl Müdürü Ahmet Dallı, domates ve salatalık başta olmak üzere kentteki sebzenin yaklaşık yüzde 80'inin seralarda üretildiğini, Gazipaşa'da da örtü altında muz üretimi yapıldığını kaydetti. Her ürünün veriminin farklı olduğunu söyleyen Dallı, "Bir dekarlık seradan 15 tondan 60 tona kadar domates elde edebilirsiniz. Verim, bakım koşulları ve sera yapısıyla ilgili" dedi.

Antalya'da örtü altı tarımında yaklaşık 75 bin işletme bulunduğunu ifade eden Dallı, ortalama dekar büyüklüğünün de işletme başına 3 dekar civarında olduğunu bildirdi. Örtü altı üretimde en temel sorunun sera yapısı olduğunu anlatan Dallı, şehirdeki seraların yüzde 85'inin modern olmadığına dikkati çekti. Modern seralarda sera içi ortamının, sıcaklığın, nem değerinin, bitkinin istediği su ve gübre miktarının tamamen bilgisayar ortamında tespit edildiğini, hatta topraksız üretimin yapılabildiğini kaydeden Dallı, "İlimizdeki seraların yüzde 85'i geleneksel. Çünkü modern seraların maliyeti çok yüksek.